شنا کردن خیس شدن هم دارد!
تاریخ انتشار: ۹ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۹۵۹۹۲۰
«شنا کردن بدون خیس شدن» این شاید توصیفی از سیاست مطلوب آمریکا در دوره کنونی باشد. به بیان دیگر آنها دوست دارند بدون اینکه درگیر شوند، درگیری ایجاد کنند.
به گزارش برنا؛ سید محمدعماد اعرابی طی یادداشتی نوشت: «شنا کردن بدون خیس شدن» این شاید توصیفی از سیاست مطلوب آمریکا در دوره کنونی باشد. ما از جلسات سیاستگذاری مقامات واشنگتن آگاهی نداریم اما آنچه از عملکردشان در نقاط مختلف جهان میبینیم، نشان میدهد آنها در مسیر تنشزایی گام برمیدارند اما نمیخواهند در صحنه تنش حضور داشته باشند؛ به بیان دیگر آنها دوست دارند بدون اینکه درگیر شوند، درگیری ایجاد کنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
آمریکا متحدان خود را که تا دیروز ظاهرا بیطرف بودند، امروز به سمت تقابل با رقبای خود هُل میدهد. در شرق آسیا این مورد در میان کشورهای کرهجنوبی، ژاپن و استرالیا به وضوح قابل مشاهده است. آنها ژوئن ۲۰۲۲ بهعنوان شرکتکنندگان ویژه به نشست ناتو در مادرید دعوت شدند. نشستی که در سند راهبردیاش چین را بهعنوان چالشی برای اعضای ناتو شناسایی کرد. این اقدام بارزترین نمونه از راهبرد تقابل غیرمستقیم واشنگتن بود اما تنها نمونه آن نبود. پیش از آن آمریکا ائتلاف کواد را با ژاپن، استرالیا و هند راهاندازی و همراه با انگلستان اقدام به تسلیح استرالیا در اقیانوس آرام طی پیمان آکوس کرده بود. ژاپن بهعنوان یکی از متحدین اصلی آمریکا در این منطقه، سال جاری بیشترین بودجه نظامی خود را از زمان پایان جنگ جهانی دوم تاکنون به رقم ۳۲۰ میلیارد دلار تصویب کرد و از توسعه موشکهای دوربرد خود خبر داد.
ژاپن همچنین با بهروزرسانی سیاست امنیت ملی خود، چین را بهعنوان «تهدید راهبردی بیسابقه» خطاب کرد. در حالی که نظامیگری با تحریک آمریکا در همسایگان شرقی و جنوبی چین رو به افزایش است اما شاید مهمترین اتفاق در مرزهای غربی این کشور رخ دهد. جایی که فعال کردن گسل اختلافات مرزی میان چین و هند ممکن است یکی از ایدهآلهای سیاستگذاران واشنگتن باشد. در این صورت آنها میتوانند با یک تیر، دو نشان را هدف بگیرند. هند اگرچه اکنون روابط راهبردی با ایالات متحده دارد اما قدرتی نوظهور محسوب میشود که در جهان آینده نقش یک رقیب را برای نفوذ منطقهای آمریکا ایفا خواهد کرد. تضعیف توأمان هند و چین میتواند کمک خوبی به بازسازی نقش از دست رفته آمریکا در جهان آینده کند. طی ماههای اخیر تحرکات مرزی در این منطقه از سوی هر دو کشور قابل توجه بوده است. دسامبر ۲۰۲۲ خبرگزاریها از درگیری میان نظامیان چین و هند در مرز مشترک دو کشور خبر دادند. بهدنبال آن هند، چین را به تلاش برای تغییر خط مرزی متهم کرد. اندکی بعد نیز سوبرانیام جایشنکار، وزیر خارجه هند از استقرار بیسابقه نیروهای نظامی هند در مرز با چین خبر داد.
این اولینبار پس از سال ۲۰۲۰ بود که بار دیگر آتش درگیری در این منطقه شعلهور میشد. طی آن درگیریها که از ۵ می۲۰۲۰ آغاز شد دستکم ۲۰ نظامی هند و ۴ نظامی چین کشته شدند. پس از آن، دو کشور بارها یکدیگر را به ساختوسازهای غیرقانونی در مرز مشترک متهم کردند. اینکه آیا چنین نزاعی میان هند و چین در میگیرد؟ سؤالی است که فقط پیشگویان میتوانند به آن پاسخ دهند و ما پیشگو نیستیم. آنچه مسلّم به نظر میرسد و ما نیز بر آن تأکید داریم این است که آمریکا از ایجاد و افزایش تنش در جهان با هدف تضعیف رقبای فعلی و یا ممانعت از شکلگیری قطبهای قدرت منطقهای در آینده سود میبرد. با این اوصاف آیا آمریکا حاضر است در جورچین سیاست خارجی خود، هند را بهعنوان متحد راهبردیاش با هدف تضعیف به سمت درگیری بیشتر با چین سوق دهد؟ برخلاف سؤال قبل پاسخ به این سؤال اصلا احتیاج به پیشگویی ندارد چون پاسخش پیش چشمان ما در اروپا در حال رخ دادن است. فقط کافی است به وضعیت اتحادیه اروپا و مشخصاً آلمان در جنگ اوکراین نگاه کنیم.
آلمان بزرگترین اقتصاد اروپاست. این کشور یکی از بنیانگذاران اتحادیه اروپا و حوزه یورو نیز محسوب میشود. تا پیش از جنگ اوکراین چشمانداز تبدیل آلمان به قدرت غالب منطقه یورو و در نتیجه تبدیل اتحادیه اروپا با رهبری آلمان به یکی از قطبهای قدرت در جهان آینده اصلا دور از ذهن نبود. اما امروز با نگاهی جامع به اتفاقات اروپا مشخص میشود آمریکا با دمیدن در آتش جنگ در شرق اروپا فقط روسیه را بهعنوان رقیب قدیمی خود هدف نگرفته است؛ آنها حتی به متحد راهبردی خود در اروپا نیز رحم نکردهاند. وزارت اقتصاد آلمان اعلام کرد در حالی که پیش از جنگ اوکراین رشد اقتصادی این کشور در سال ۲۰۲۲ چیزی حدود ۳.۶ درصد پیشبینی میشد، این رشد هرگز محقق نشد و تا ۲.۲ درصد کاهش یافت. کشوری که میتوانست در آیندهای نه چندان دور یکی از قطبهای قدرت منطقهای در جهان باشد اکنون به گفته «مارسل فراتزشر»، رئیس مؤسسه تحقیقات اقتصادی آلمان (DIW) حداقل تا سال ۲۰۲۵ درگیر عوارض جنگ اوکراین خواهد بود که به معنی ۱۵۰ تا ۲۰۰ میلیارد یورو بازدهی اقتصادی کمتر است.
آلمان فقط برای جلوگیری از افزایش هزینههای انرژی و کمک به مشترکان جهت پرداخت قبوض حدود ۴۴۰ میلیارد یورو هزینه کرد. این مبلغ چیزی حدود ۱۱ درصد تولید ناخالص داخلی این کشور بود. اما شاید هیچ چیز به اندازه انفجار خطوط انتقال گاز «نورد استریم»(از روسیه به آلمان) در ۴ مهر ۱۴۰۱ نشان نداد که جنگ در اوکراین اهداف دیگری به غیر از روسیه نیز دارد. همان ایام جفری ساکس استاد اقتصاد دانشگاه کلمبیا نقش آمریکا در این انفجار را محتمل دانست و در برنامه تلویزیونی شبکه بلومبرگ گفت: «شواهد زیادی وجود دارد مبنی بر اینکه هلیکوپترهای نظامی آمریکایی که معمولاً در گدانسک مستقر هستند، بر فراز این منطقه در حال گشتزنی بودند. ما همچنین بیانیه قابل توجه وزیر امور خارجه، بلینکن را داریم که جمعه گذشته در یک کنفرانس مطبوعاتی در واکنش به آسیبدیدگی خطوط لوله گاز نورد استریم گفت که این یک فرصت فوقالعاده است.» ما نمیدانیم مقامات آلمان متوجه شدهاند بازنده بزرگ بازی آمریکا در اروپا هستند یا نه، اما میدانیم در هفته گذشته اختلاف نظر میان آنها بالا گرفت؛ وقتی در نشست پایگاه رامشتاین علیرغم فشار آمریکا برای سوق دادن آلمان به میدان جنگ، این کشور از ارسال تانکهای لئوپارد۲ به اوکراین و تقابل بیشتر با روسیه ابتدا خودداری و سپس به شرط ارسال تانکهای آمریکایی آبرامز با آن موافقت کرد.
در مورد آمریکا اما همیشه همهچیز آنطور که میخواهد پیش نمیرود. آنها درست همان زمان که برای ایجاد تنش و درگیری در اقصی نقاط جهان تلاش میکنند، کلید شکلگیری ائتلافها و همکاریها را در کشورهای جبهه مقابل میفشارند. این قسمت از بازی دیگر در اختیار آمریکا نیست، یک عکسالعمل طبیعی به هر عمل تنشآفرین است. آنها امروز از همکاری راهبردی صورت گرفته میان ایران و روسیه ابراز نگرانی میکنند؛ همکاریای که میتواند کشورهای دیگر از شرق آسیا تا آمریکای جنوبی را نیز دربرگیرد. مقامات واشنگتن باید متوجه باشند گسترش این همکاریهای جدید در جهان، نتیجه قهری اقدامات تهدیدآمیز آنهاست. شاید این مکر خدا باشد که نظم غیرآمریکایی جهان آینده را آمریکا به دست خودش و با تلاشهای امروزش شکل دهد؛ مانند آن گورکنی که برای کندن زمین با تمام توان تلاش میکرد اما نمیدانست سرانجام خودش داخل این گور خواهد خوابید.
آیا این خبر مفید بود؟
نتیجه بر اساس رای موافق و رای مخالف
منبع: خبرگزاری برنا
کلیدواژه: آمریکا جنگ اوکراین جهان آینده منطقه ای
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۹۵۹۹۲۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بلینکن: ما استانداردهای دوگانه درباره نقض حقوق بشر از سوی اسرائیل نداریم
رژیم صهیونیستی طی ۷ ماهی که از جنگ غزه میگذرد به طور گسترده در حال کشتار غیرنظامیان، نابودی زیرساخت ها، جلوگیری از ورود اقلام بشردوستانه به این باریکه، و نیز بمباران بیمارستان ها، مراکز درمانی، مدارس، و حتی مساجد کرده است. کشتار بیش از ۳۴ هزار غیرنظامی آشکارا نشان دهنده نسل کشی فلسطینیان به دست صهیونیست هاست. با این حال، آمریکا که خود را مدافع حقوق بشر در جهان میداند چشمش را بر روی این مسائل بسته است.
به گزارش الجزیره، آنتونی بلینکن، وزیر خارجه آمریکا امروز (دوشنبه) اتهامات وارده بر واشنگتن مبنی بر استانداردهای دوگانه این کشور در برابر نقض حقوق بشر از سوی رژیم صهیونیستی را رد کرد.
بلینکن در این باره گفت: آمریکا در حال بررسی اتهامات مربوط به نقض حقوق بشر از سوی اسرائیل در جنگ غزه است.
وزیر خارجه آمریکا که پیرامون گزارش سالانه وزارت خارجه کشورش درباره شرایط حقوق بشر در جهان با خبرنگاران سخن میگفت، تاکید کرد: این سخن که ایالات متحده زمانی که به اسرائیل و مسئله حقوق بشر مربوط به این رژیم میرسد استانداردهای دوگانه را اتخاذ میکند، صحت ندارد. آیا ما استانداردهای دوگانه داریم؟ پاسخ خیر است.
آمریکا به طور سالانه اقدام به انتشار گزارشی مبنی بر نقض حقوق بشر در جهان میکند. در این لیست قالبا کشورهای دوست ایالات متحده که بالاترین ناقضان حقوق بشر هستند از جمله اسرائیل هیچ گاه گنجانده نمیشوند ولی در عوض کشورهایی که واشنگتن با آنها روابط خوبی ندارد در صدر لیست قرار گرفته و به طور معمول تحریمهایی را نیز به همین دلایل علیه آنها وضع میکند.
باشگاه خبرنگاران جوان بینالملل اروپا و آمریکا